Sıcaklık temel bir fiziksel miktardır ve doğadakineredeyse tüm süreçler bununla yakından ilişkilidir. Sıcaklık sensörleri en eski gelişmiş ve en yaygın olarak kullanılan sensör türleri arasındadır. Pazar payı diğer sensör kategorilerininkini çok aşıyor. Ölçüm için sıcaklık kullanımı 17. yüzyılın başlarına kadar uzanmaktadır. Yarıiletken teknolojisinin ilerlemesiyle, bu yüzyıl yarı iletken termokupl sensörlerinin, PN bağlantı sıcaklık sensörlerinin ve entegre sıcaklık sensörlerinin geliştirilmesine tanık oldu. Buna bağlı olarak, dalga ilkelerine dayanarak-Madde etkileşimleri, akustik sıcaklık sensörleri, kızılötesi sensörler ve mikrodalga sensörleri de geliştirilmiştir. Birnoktada farklı malzemelerden yapılmış iki iletken birleştirildiğinde ve bu kavşak ısıtıldığında, bir elektromotif kuvvet (Gerilim) iletkenlerin ısıtılmamış uçları arasında üretilir. Bu voltaj farkının büyüklüğü, ısıtılmamış ölçümnoktalarının sıcaklığına ve iki iletkenin malzemesine bağlıdır. Bu fenomen geniş bir sıcaklık aralığında ortaya çıkabilir. Bu voltaj farkını tam olarak ölçerek ve ısıtılmamış uçlardaki ortam sıcaklığını bilerek, ısıtmalı bağlantıdaki sıcaklık doğru bir şekilde belirlenebilir. Bu etki iki farklı iletken malzeme gerektirdiğinden, buna "termokupl" denir. Farklı malzeme kombinasyonlarından yapılan termokupllar, farklı sıcaklık aralıkları için uygundur ve değişen duyarlılıklar sergiler. Bir termokuplun hassasiyeti, ısıtmalı kavşaktaki sıcaklıktaki 1 ° C değişim başına çıkış voltajındaki değişikliği ifade eder. Çoğu metal için-Tabanlı termokupllar, bu değer tipik olarak ° C başına 5 ila 40 mikrovolt arasında değişir. Termokupl sensörlerinin kendi avantajları ve sınırlamaları vardır. Genelliklenispeten düşük hassasiyete sahiptirler ve önsözlerde çevresel sinyallerden ve sıcaklık sürüklenmesinden etkileşime karşı hassastırlar, bu da onları küçük sıcaklık değişikliklerini ölçmek için daha az uygun hale getirir. Bununla birlikte, termokupl sensörlerinin hassasiyeti kullanılan malzemelerin kalınlığından bağımsız olduğundan, sıcaklık sensörleri oluşturmak için son derece ince malzemeler kullanılabilir. Ek olarak, termokupllarda kullanılan metaller, bu hassas sıcaklığı sağlayan mükemmel sünekliğe sahiptir.-Son derece hızlı tepki hızları elde etmek için elemanları algılama, bu da hızla değişen süreçleri ölçme yeteneğine sahiptir. Mevcut çok çeşitli sensörler arasında, sıcaklık sensörleri en sık kullanılanlar arasındadır. Modern sıcaklık sensörleri, uygulamalarını çeşitli endüstriyel üretim alanlarında daha da genişleten ve günlük yaşamlarımıza sayısız kolaylık ve işlev getiren son derece kompakt olacak şekilde tasarlanmıştır.

Termistör bir sıcaklıktır-Direnci sıcaklıkla önemli ölçüde değişen hassas direnç. Termistör türleri: Yapıya göre/Şekil: küresel, çubuk-şekilli, boru şeklindeki disk-şekilli, yüzük-şekilli, vb. Isıtma Modu ile: Doğrudan-ısıtma (kendi kendine-ısıtma) ve taraf-ısıtma (harici ısıtma). Çalışma sıcaklığı aralığına göre:normal sıcaklık, yüksek sıcaklık, ultra-düşük sıcaklık. Sıcaklık katsayısına göre: Pozitif sıcaklık katsayısı (PTC): Sıcaklık ile direnç artar (örneğin, batio₃-temelli). Negatif sıcaklık katsayısı (NTC): Sıcaklık ile direnç azalır (en yaygın kullanılan, örneğin, mno₂-temelli). Temel Özellikler: Yüksek hassasiyet: Direnç küçük sıcaklık değişimleriyle hızla değişir. Doğrusal Olmayanlık: NTC/PTC direnci-Sıcaklık ilişkileri doğrusal değil (örneğin, NTC için üstel). Uygulamalar: Sıcaklık ölçümü (örneğin, termostatlar), aşırı akım koruması (PTC sigortaları), sıcaklık telafisi (devrede). Nominal Değer Not: Nominal direnç 25 ° C'de ölçülür. Gerçek direnç benliknedeniyle sapabilir-ısıtma veya malzeme özellikleri. Örneğin, PTC termistörleri kritik bir sıcaklığın üzerinde keskin bir direnç artışı gösterirken, NTC termistörleri üstel bozulma sergiler.

Bir termistör ("Termal Direnç" için kısa) bir sıcaklıktır-Direnci sıcaklıkla önemli ölçüde değişen hassas yarı iletken cihazı. Çalışma prensibi sıcaklığa dayanır-Yarı iletken malzemelerin, esas olarak manganez,nikel veya kobalt gibi metal oksitlerin bağımlı elektriksel özellikleri.

(1) Görsel inceleme İlk olarak, termistörün dışını gözlemleyin. Potansiyometrenin veya termistörün lehim sekmeleri veya pimlerde korozyon olmadannet işaretlere sahip olduğundan emin olun. Dönen şaft uygun sıkılık ile sorunsuz bir şekilde dönmeli ve dönme sırasında mekanik gürültü veya titreme olmamalıdır. (2) Gevşek bağlantılar olup olmadığını kontrol edin Potansiyometre veya termistörün lehim sekmelerini veya pimlerini hafifçe sallayın. Tespit edilmemelidir. (3) Direnç ölçümü Multimetreyi uygun direnç aralığına ayarlayın ve OHM sıfır ayarını gerçekleştirin. Multimetre problarını bağlayın (Polariteyi görmezden gelmek) termistörün iki terminaline. Gerçek direnç değerini ölçün. Ölçülen değeri termistörünnominal değeri ile karşılaştırın: İşaretçi hareket etmezse, dahili direnç açıktır-devre (hasar görmüş). Nominal değerden önemli bir sapma bir hatayı gösterir. (4) İletişim Noktası Testi Bir probu orta pime bağlayın (dahili hareketli temasla bağlantılı) diğeri diğer herhangi bir terminal için. Mili yavaşça döndürün. Sayaç iğnesi sorunsuz ve buna bağlı olarak hareket etmelidir. İğnenin atlaması veya düşürülmesi, hareketli kontak ve direnç elemanı arasında zayıf temas önerir.