Temperatuur is een fundamentele fysieke hoeveelheid, en vrijwel alle processen in denatuur zijn ernauw mee gerelateerd. Temperatuursensoren behoren tot de vroegst ontwikkelde en meest gebruikte soorten sensoren. Hun marktaandeel is veel groter dan dat van andere sensorcategorieën. Het gebruik van temperatuur voor meet dateert uit het begin van de 17e eeuw. Met de vooruitgang van halfgeleidertechnologie is deze eeuw getuige geweest van de ontwikkeling van halfgeleider thermokoppelsensoren, PN junction temperatuursensoren en geïntegreerde temperatuursensoren. Dienovereenkomstig, op basis van de golvenprincipes-Materie -interacties, akoestische temperatuursensoren, infraroodsensoren en magnetronsensoren zijn ook ontwikkeld. Wanneer twee geleiders van verschillende materialen op een punt worden verbonden en die junctie wordt verwarmd, een elektromotorische kracht (spanning) wordt gegenereerd tussen de onverwarmde uiteinden van de geleiders. De grootte van dit spanningsverschil hangt af van de temperatuur van de onverwarmde meetpunten en de materialen van de twee geleiders. Dit fenomeen kan optreden over een breed temperatuurbereik. Door dit spanningsverschilnauwkeurig te meten en de omgevingstemperatuur aan de onverwarmde uiteinden te kennen, kan de temperatuur bij de verwarmde junctienauwkeurig worden bepaald. Omdat dit effect twee verschillende geleidende materialen vereist, wordt het een "thermokoppel" genoemd. Thermokoppels gemaakt van verschillende materiaalcombinaties zijn geschikt voor verschillende temperatuurbereiken en vertonen verschillende gevoeligheden. De gevoeligheid van een thermokoppel verwijstnaar de verandering in uitgangsspanning per 1 ° C verandering in de temperatuur bij de verwarmde junctie. Voor de meeste metaal-Gebaseerde thermokoppels, deze waarde varieert meestal tussen 5 en 40 microvolt per ° C. Thermokoppelsensoren hebben hun eigen voordelen en beperkingen. Ze hebben over het algemeen een relatief lage gevoeligheid en zijn vatbaar voor interferentie van omgevingssignalen en temperatuurafwijking in voorversterkers, waardoor ze minder geschikt zijn voor het meten van kleine temperatuurveranderingen. Omdat de gevoeligheid van thermokoppelsensoren echter onafhankelijk is van de dikte van de gebruikte materialen, kunnen extreem fijne materialen worden gebruikt om temperatuursensoren te creëren. Bovendien hebben de metalen die in thermokoppels worden gebruikt uitstekende ductiliteit, waardoor deze delicate temperatuur mogelijk is-Het detecteren van elementen om extreem snelle responssnelheden te bereiken, waardoor ze in staat zijn om snel veranderende processen te meten. Onder de grote verscheidenheid aan beschikbare sensoren behoren temperatuursensoren tot de meest gebruikte. Moderne temperatuursensoren zijn ontworpen om extreem compact te zijn, wat hun toepassingen op verschillende gebieden van industriële productie verder heeft uitgebreid en talloze gemakken en functionaliteiten in ons dagelijks leven heeft gebracht.

Een thermistor is een temperatuur-Gevoelige weerstand waarvan de weerstand aanzienlijk verandert met temperatuur. Soorten thermistoren: Door structuur/Vorm: bolvormig, staaf-gevormd, buisvormig, schijf-gevormd, ring-gevormd, etc. Door verwarmingsmodus: direct-verwarming (zelf-verwarming) en zij-verwarming (externe verwarming). Door werktemperatuurbereik:normale temperatuur, hoge temperatuur, ultra-lage temperatuur. Door temperatuurcoëfficiënt: Positieve temperatuurcoëfficiënt (PTC): Weerstandneemt toe met de temperatuur (bijv. Batio₃-gebaseerd). Negatieve temperatuurcoëfficiënt (NTC): Weerstandneemt af met de temperatuur (meest veelgebruikte, bijvoorbeeld mno₂-gebaseerd). Belangrijkste kenmerken: Hoge gevoeligheid: weerstand verandert snel met kleine temperatuurvariaties. Niet -lineariteit: NTC/PTC -weerstand-Temperatuurrelaties zijnniet -lineair (bijv. Exponentieel voor NTC). Toepassingen: temperatuurmeting (bijv. Thermostaten), overstroombeveiliging (PTC -zamist), temperatuurcompensatie (in circuits). Nominale waarde Opmerking: Denominale weerstand wordt gemeten bij 25 ° C. Werkelijke weerstand kan afwijken vanwege zichzelf-Verwarming of materiaalkenmerken. PTC -thermistoren vertonen bijvoorbeeld een scherpe weerstandsverhoging boven een kritieke temperatuur, terwijl NTC -thermistors exponentieel verval vertonen.

Een thermistor (Kort voor "thermische weerstand") is een temperatuur-Gevoelig halfgeleiderapparaat waarvan de weerstand aanzienlijk verandert met temperatuur. Het werkende principe is afhankelijk van de temperatuur-Afhankelijke elektrische eigenschappen van halfgeleidermaterialen, voornamelijk metaaloxiden zoals mangaan,nikkel of kobalt.

(1) Visuele inspectie Bekijk eerst de buitenkant van de thermistor. Zorg ervoor dat de potentiometer of thermistor duidelijke markeringen heeft, zonder corrosie op soldeertabs of pennen. De roterende as moet soepel drijven met de juiste strakheid en er mag tijdens de rotatie geen mechanische ruis of jitter zijn. (2) Controleer op losse verbindingen Schud voorzichtig de soldeertabbladen of pennen van de potentiometer of thermistor. Er mag geen losheid worden gedetecteerd. (3) Weerstandsmeting Stel de multimeter in op het juiste weerstandsbereik en voer ohmnulaanpassing uit. Sluit de multimeterprobes aan (Polariteitnegeren)naar de twee terminals van de thermistor. Meet de werkelijke weerstandswaarde. Vergelijk de gemeten waarde met denominale waarde van de thermistor: Als de aanwijzerniet beweegt, is de interne weerstand open-omringend (beschadigd). Een significante afwijking van denominale waarde duidt op een fout. (4) Contactpunttest Sluit een sonde aan op de middelste pin (gekoppeld aan het interne bewegende contact) en de anderenaar een andere terminal. Draai langzaam de as. De meternaald moet soepel en dienovereenkomstig bewegen. Springen of laten vallen van denaald suggereert slecht contact tussen het bewegende contact- en weerstandselement.