Temperatura jest podstawową ilością fizyczną, a praktycznie wszystkie procesy wnaturze są znią ściśle związane. Czujniki temperaturynależą donajwcześniejszych inajczęściej używanych rodzajów czujników. Ich udział w rynku znacznie przekracza udział innych kategorii czujników. Zastosowanie temperatury do pomiaru pochodzi z początku XVII wieku. Wraz z postępem technologii półprzewodników w tym stuleciu był świadkiem rozwoju półprzewodnikowych czujników termopary, czujników temperatury połączenia PN i zintegrowanych czujników temperatury. Odpowiednio, w oparciu o zasady fali-Opracowano również interakcje materii, akustyczne czujniki temperatury, czujniki podczerwieni i czujniki mikrofalowe. Gdy w danym punkcie łączy się dwa przewodniki wykonane z różnych materiałów, a połączenie jest podgrzewane, siła elektromotoryczna (woltaż) jest generowany międzynieogrzeszonymi końcami przewodów. Wielkość tej różnicynapięcia zależy od temperaturynieogrzewanych punktów pomiarowych i materiałów dwóch przewodów. Zjawisko to może wystąpić w szerokim zakresie temperatur. Dzięki precyzyjnie mierzeniu tej różnicynapięcia i znając temperaturę otoczeniananieogrzewanych końcach, można dokładnie określić temperaturęna podgrzewanym połączeniu. Ponieważ ten efekt wymaga dwóch różnych materiałów przewodzących,nazywa się go „termoparą”. Termopary wykonane z różnych kombinacji materiałów są odpowiednie dla różnych zakresów temperatury i wykazują różne wrażliwości. Czułość termopary odnosi się do zmianynapięcia wyjściowegona zmianę temperatury w podgrzewanym połączeniu. Dla większości metalu-Opartena termoparach, ta wartość zwykle wynosi od 5 do 40 mikrowoltówna ° C. Czujniki termopary mają własne zalety i ograniczenia. Mająna ogół stosunkowoniską wrażliwość i są podatnena zakłócenia z sygnałów środowiskowych i dryfu temperatury u przedwzmacniaczy, co czyni je mniej odpowiednimi do pomiaruniewielkich zmian temperatury. Ponieważ jednak czułość czujników termopary jestniezależna od grubości używanych materiałów, można zastosować wyjątkowo drobne materiały do ​​tworzenia czujników temperatury. Dodatkowo metale stosowane w termoparach mają doskonałą ciągliwość, umożliwiając te delikatne temperaturę-Elementy wykrywające w celu osiągnięcianiezwykle szybkich prędkości reakcji, dzięki czemu są zdolne do pomiaru szybko zmieniających się procesów. Wśród szerokiej gamy dostępnych czujników czujniki temperaturynależą donajczęściej używanych. Nowoczesne czujniki temperatury zostały zaprojektowane tak, aby były wyjątkowo kompaktowe, co dodatkowo rozszerzyło swoje zastosowania w różnych dziedzinach produkcji przemysłowej i przyniosłyniezliczone udogodnienia i funkcjonalność donaszego codziennego życia.

Termistor to temperatura-Wrażliwy rezystor, którego oporność zmienia się znacznie wraz z temperaturą. Rodzaje termistorów: Według struktury/Kształt: sferyczny, pręt-kształt, rurkowy, dysk-kształt, pierścień-kształt itp. Przez tryb ogrzewania: bezpośredni-ogrzewanie (ja-ogrzewanie) i strona-ogrzewanie (ogrzewanie zewnętrzne). Przez działanie zakresu temperatury:normalna temperatura, wysoka temperatura, ultra-Niska temperatura. Przez współczynnik temperatury: Pozytywny współczynnik temperatury (PTC): Opór wzrasta wraz z temperaturą (np. Batio₃-na podstawie). Ujemny współczynnik temperatury (NTC): Opór maleje wraz z temperaturą (Najczęściej używane,np. Mno₂-na podstawie). Kluczowe cechy: Wysoka wrażliwość: oporność zmienia się szybko z małymi wariantami temperatury. Nieliniowość: NTC/Odpornośćna PTC-Związki temperaturowe sąnieliniowe (np. wykładniczy dla NTC). Zastosowania: Pomiar temperatury (np. Termostaty), Ochronanadprądu (PTC bezpieczniki), kompensacja temperatury (w obwodach). Nominalna uwaga: Opornośćnominalna mierzy się w 25 ° C. Rzeczywisty opór może odbiegać z powodu siebie-Ogrzewanie lub charakterystyka materiału. Na przykład termistory PTC wykazują gwałtowny wzrost rezystancji powyżej temperatury krytycznej, podczas gdy termistory NTC wykazują rozpad wykładniczy.

Termistor (Krótki dla „rezystora termicznego”) jest temperaturą-wrażliwe urządzenie półprzewodnikowe, którego oporność zmienia się znacznie wraz z temperaturą. Jego zasada pracy opiera sięna temperaturze-Zależne właściwości elektryczne materiałów półprzewodnikowych, głównie tlenki metali, takie jak mangan,nikiel lub kobalt.

(1) Kontrola wzrokowa Najpierw obserwuj zewnętrzną stronę termistora. Upewnij się, że potencjometr lub termistor ma wyraźne oznaczenia, bez korozjina zakładkach lub pinach lutowania. Wał obrotowy powinien obracać się gładko z odpowiednią szczelnością i podczas obrotunie powinno być hałasu mechanicznego ani drgania. (2) Sprawdź luźne połączenia Delikatnie potrząśnij zakładkami lub szpilkami potencjometru lub termistora. Nie powinno być wykryte luźność. (3) Pomiar oporu Ustaw multimetrna odpowiedni zakres rezystancji i wykonaj regulację OHM zero. Podłącz sondy multimetrowe (ignorowanie polaryzacji) do dwóch terminali termistora. Zmierz rzeczywistą wartość oporu. Porównaj wartość zmierzoną z wartościąnominalną termistora: Jeśli wskaźnik sięnie porusza, rezystor wewnętrzny jest otwarty-okrągłe (uszkodzony). Znaczne odchylenie od wartościnominalnej wskazujena usterkę. (4) Test punktu kontaktowego Podłącz jedną sondę do środkowego szpilki (powiązane z wewnętrznym kontaktem ruchomym) a drugi do każdego innego terminala. Powoli obracaj wał. Igła licznika powinna poruszać się płynnie i odpowiednio. Skakanie lub upuszczenie igły sugeruje słaby kontakt między ruchomym kontaktem i elementem rezystora.